top of page
Zoeken
Foto van schrijverEtienne Deijnen

Hoe gaat het nu na 6 maanden

Bijgewerkt op: 29 jul 2018


Hier mijn 2e blog zoals ik beloofd had na mijn 3e CT scan. Nadat we de 2e positieve uitslagen hadden gehad op mijn verjaardag ( dubbel feestje) heb ik de arts gevraagd hoe het zat met reizen. Nou dat was gelukkig helemaal geen probleem ook niet met lange afstanden. Het enige waar ik aan gebonden ben is dat ik om de 3 weken dus mijn kuur krijg , met andere woorden langer als 3 weken is in principe een probleem.

En een beetje op letten met de zon maar dat moeten we volgens mij allemaal ;-) .

Direct na thuiskomst laptop open en eerst even gaan kijken naar een leuk uitje aangezien we die van vorig jaar op een niet zo een leuke manier abrupt moesten beëindigen. De keuze was snel gemaakt een cruise naar de Bahama,s , dus deze snel geboekt.

Heerlijk er even tussen uit en heerlijk genieten van alle het goede en het mooie met heerlijk weer.

En dat hebben we ook zeker gedaan en diverse eilanden aangedaan zoals guadaloupe, jamaica, Antique , st Kitz, Dominicaanse republiek.

Kortom een super leuke break en super verwend al die dagen. Nadat we terug zijn gekomen en nog heerlijk hebben nagenoten en het normale ritme weer te hebben opgepakt als 1e een afspraak met de diëtiste.

Waar ik voorheen altijd 74 Kg heb gewogen en na het ontslag uit het ziekenhuis na de diagnose nog maar 62 Kg woog, zit ik inmiddels redelijk stabiel op de 80 Kg. Ondanks dat ik niet meer eet als voorheen en geen last heb van vocht dus toch iets zwaarder als voorheen. de diëtiste zegt komt door de opbouw van spieren door het sporten.

Dus dat geloven we dan maar dat het daar vandaan komt.

Nog even en een wasbordje hahaha :-) . Dus niks meer aan doen.

Verder heb ik na de 2e CT scan inmiddels weer 3 immuun therapieën gehad en hiervan geen last van gehad tijdens het toedienen maar ook erna niet , dus dat ging weer super. Inmiddels vaste klant op de afdeling in het AMC (Alkmaar) en ken je de meeste van de verpleging inmiddels wel bij naam.

Vooraf de immuuntherapie wordt er ook iedere keer bloed geprikt en onderzocht op ik denk wel 25 verschillende waardes en deze zijn tot op heden ook nog iedere keer met keurige waarde's.

Inmiddels 2 keer 3 uur gaan werken per week om te kijken hoe dit gaat. ook heb ik het sporten 1 week geleden uitgebreid naar 3 keer per week 1 uur in overleg met de fysiotherapeut en gaan we kijken om dit langzaam uit te breiden naar 1 1/2 uur en de intensiviteit nog verder op te bouwen.

Kortom eigenlijk in de 9 weken die er tussen heeft gezeten is het allemaal van een leien dakje gegaan inclusief een heerlijk vakantie. Maar dan is het uiteindelijk zover, de 3e CT scan op 21 Maart 2018

Nou de scan op zich is niet zo heel spannend maar dan begint de tijd tot de uitslag en die lijkt wel een eeuwigheid te duren en is zenuwslopend, dat kan ik garanderen pffffff. In de dagen die volgen ben ik dan ook met van alles druk om er maar zo weinig mogelijk aan te denken .

Donderdags uit eten in een van mijn favoriete restaurantjes , vrijdag's een kook workshop met heerlijke tappa's uit de mediterannee in zuid scharwoude met collega's en vervolgens op zaterdag de boot naar Amsterdam varen want die had ik inmiddels verkocht.

Gevolg op zondag de pijp echt leeg en uitgestrekt op de bank met netflix pfffffffffff. En dan is het maandag de dag van de uitslag.


Vroeg op eerst nog even naar mijn werk en daarna lunchen en dan naar het ziekenhuis in Alkmaar om bloed te laten prikken hier ben ik een uur te vroeg bewust, zodat alle uitslagen ook binnen zijn als ik het gesprek heb.

Dan naar de restaurant in het ziekenhuis voor een bakkie thee en een frikandel speciaal eet ik anders nooit hahaha. En dan is het wachten tot 16:00 uur.

Je zit daar en dan breekt het zweet je uit tot je uiteindelijk aan de beurt bent en wordt geroepen.

De longarts zegt vervolgens weer voor je gaat zitten met een lachend gezicht goed nieuws. Op de foto is nog maar een waasje waarneembaar bij vele malen uitvergroten, en de immuunkuur doet dus nog steeds keurig zijn werk.

Vervolgens hoor je een klap in de kamer dat is de spanning die van je afvalt en de grond raakt, alsmede die van Marcella en Lindsey die trouw mee gaat naar elke afspraak in het ziekenhuis.

Kuur nummer10 is gepland alsmede scan nummer 4 voor eind Mei.

Nou jullie zijn weer bij gepraat en even voor 2 maanden van mij af betreft het bloggen indien er geen bijzonderheden voorvallen.

Als dit wel zo is schrijft ik tussen tijds nog een blog wat ik hoop dat niet nodig is.

Ik houd jullie op de hoogte en schrijf een update in de 1e week Juni 2018.

Ook in de afgelopen periode wil ik een ieder bedanken voor de leuke en lieve berichtjes en dat is voor mij echt een booster en geeft me veel kracht en sterkte.

746 weergaven24 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

24 Comments


Karin Boer
Karin Boer
Oct 22, 2018

Wat een herkenning in je verhalen. Zelf net de 3e gift gehad. De vechtertjes zijn ook hard aan het werk bij mij. Bedankt voor het delen van je verhaal

Like

Monique van Dijk
Monique van Dijk
Jul 30, 2018

Hoi toch weer fijn om te horen dat het toch goed gaat ondanks alles maar ik zit het te lezen met tranen in mijn ogen hoe daper je bent maar ook je vrouw de comimentjes dus genieten samen !!😘

Like

Ruud Somers
Ruud Somers
Apr 18, 2018

Dag Etienne heb je blogs gelezen . Da's allemaal nie zo mooi man . Maar begrijp dat t n stukje beter gaat. Heel veel sterkte grtjs Ruud


Like

Vera Bakermans
Vera Bakermans
Apr 18, 2018

ik ben blij dat het zo goed gaat voor zover dat het kan, leef met je mee en hoop nog veel meer goed nieuws te lezen always a special place in my heart

Like

Joke Goossens
Joke Goossens
Mar 28, 2018

hoii Marcella en Etienne wat fijn om te horen zeg

vooral zo doorgaan

heel veel succes

Like
bottom of page